سڵاو کاکە من نازانم کێیە باقییەکەی فارسی ئەنووسم با حاڵی بن خەڵک !:من نميدونم نويسنده ي اين نوشته كي

سڵاو کاکە من نازانم کێیە باقییەکەی فارسی ئەنووسم با حاڵی بن خەڵک !:من نميدونم نويسنده ي اين نوشته كيه ولي كاملا متاسفانه جاشانه نوشته شده و يا به مدل چپهاي ضددمكرات سابق نه الان (كه كومله و دمكرات متحدند!)؛قلمي گرديده است.مگر اين جنبش فقط مدني خالص و براي زلف بر باد دادن و سالم ماندن بود!؟يا مطالبات بزرگ سياسي و اقتصادي و براي كوردها و سني ها حقوق خواهي بيشتر به همراه داشت!

وانگهي اينهمه دشمني با بارزاني و طالباني ؟!و حتي قاسملو ؛چرا!؟اين هم جاشانه تر!و در شان حزبي غيرروژهلاتي و غيرباشوري/در اعتراضات مهاباد برخي تندروي ها آن هم خيلي كم شايد شده ولي احزاب فقط دنباله رو مردم بودند دراين قضايا و رهبر مردم هم نبودند، خصوصا در قضيه ي سوق دادن به خشونت!؛هميشه مانع شدند!ضمنا اين نوشته بوي پك و فمنيسم افراطي غير مضر و غير ساختارشكن براي حكومت ايران را هم دارد كه بهانه دست حكومت ميدهد.ملاها هم گرچه دير آمدند و اخيرا معلمان؛بالاخره مكمل اين پروژه ملي مذهبي و فرهنگي و حقوق بشري هستند.لذا اين نوشته هاي ايرانشهري ضد كورد را قبول ندارم!ضمنا مزدوراني كه تندروي كنند؛خب طبيعي است گوشماليشان !

#نقدها

#محمدقدمي

https://t.me/dr_mohammad_qadami

٦/٩/١٤٠١

مشاهدات عینی یک شهروند مهابادی از جنبش زن زندگی آزادی

امواج پرشور جنبش "زن زندگی آزادی" در همان روزهای نخستین مهاباد را دربر گرفت.

جنبشی مدنی، مهاباد را سرمست از شور و شوق و سرزندگی کرد.

نشاط سیاسی و اجتماعی در همه‌جا موج می‌زد. همه خوشحال، سرزنده و سرشار از امید به آینده‌ای تابناک بودند.

روسری‌ها از سر برداشته شدند و برای اولین بار پس از 43 سال زلفان دختران با نسیم باد پاییزی همچون پرچم آزادی به اهتزاز درآمدند.

*

تا اینکه چهل روز گشت.

*

طی این چهل روز اعتراضات مردمی در شکل مدنی تداوم داشت. حاکمیت هم به ناچار وضعیت جدید را تحمل میکرد و انتظار بر این بود که مثل داستان آشنای آزاد شدن ویدئو و ماهواره، آزادیهای مدنی و سیاسی جدید هم بصورتی خزنده و اعلام نشده به رسمیت شناخته شوند.

تا اینکه تشنگان ثروت و قدرت حزب دمکرات مستقر در کردستان عراق از شوک اولیه ناشی از "شعار زن زندگی آزادی" بیرون آمدند.

برای مصادره جنبش هر روشی را برای خود مجاز دیدند.

ازجمله:

1- دشمنی اولیه کما فی السابق با "شعار زن زندگی آزادی"

2- تلاش جهت مصادره این شعار بعد از ناامیدی از سیاه کردن آن.

4- پیش کشیدن شعارهای انحرافی و حزبی و نیز ضمیمه کردن شعارهای زشتِ جنسیتی و انحرافی به شعار اصلی انقلاب. مثل (زن زندگی آزادی، جاش بسه گوادی- قاسلمو راهت ادامه دارد...)

5- علم کردن پرچم نیمروپز مافیاهای کردستان عراق (بارزانی و طالبانی) در میان جمعیت.

6- به خشونت کشاندن جنبش مدنی (سوختن و تخریب)

7- روحانیون سنی، سلفی، وهابی و اخوانی را به میدان آورده و میکروفون و تریبون انقلاب "زن زندگی آزادی" را به آن‌ها سپردند!!!

تا به قیمت ارتجاعی کردن جنبش بتوانند سوار امواج آن شوند و مثل بارزانی و طالبانی ارباب و سرور مردم کرد گردند.

8- عمده کردن نقش نیروهای مسلح بومی دولتی و کشاندن مردم ناراضی به درب خانه این نیروها و به آتش کشیدن منازل مسکونی بدون توجه به حقوق شهروندی زنان و بچه‌های ساکن در این اماکن.

حتی در یک مورد زن و بچه‌های ساکن خانه ای در معرض خفگی و زنده سوزی قرار گرفتند. خوشبختانه به کمک خانواده یکی از همسایگان از طریق پشت‌بام نجات یافتند.

ده‌ها خانه به آتش کشیده شد و اموال آن‌ها به تاراج رفت و یا شکسته و سوزانده شد. حتی به لباس زن‌های ساکن این خانه‌ها رحم نکردند و مطابق فرهنگ ارتجاعی فئودالی گذشته البسه زیر خانم‌ها که به غنیمت گرفته بودند را بر سر چوب کردند و مثل پرچم علم کردند.

تا اعلام کنند دشمنان چقدر ذلیل و ناتوان‌اند و خودشان چقدر پهلوان تشریف دارند.

بانک‌ها، فروشگاه‌های دولتی و حتی تابلوهای راهنمایی و رانندگی را نیز سوزانده و یا تخریب کردند.

طی چهل روز اولیه (26 شهریور تا 5 آبان) نیروهای دولتی با مردم مدارا می‌کردند. به‌غیراز نیروهای انتظامی سایر نیروهای دولتی به میدان گسیل نشدند.

از پنجم آبان به بعد لیدرهای حزب دمکرات توانستند در میان مردم رخنه کنند و رهبری بخشی از جمعیت ناراضی را کسب کردند.

طی این 25 روز حدود بیست تن از جوانان و مردم پرشور مهاباد ناخواسته نادانسته قربانی آشوبگری دمکرات‌ها شدند.

سرانجام بعد از 25 روز آشوبگری دمکرات‌های بیگانه با جنبش مدنی دراول آذر 1401 انواع نیروهای دولتی از سپاه پاسداران تا کماندوها و نیروهای شناخته و ناشناخته به میدان گسل شدند.

خشونت دمکرات‌ها با خشونت دولتی جوابی مهلک گرفت. هر شب صدها جوان و میان‌سال را از خانه‌هایشان بیرون کشیدند و به اماکن نامعلوم انتقال دادند.

شور، امید، شوق و سرزندگی چهل روز اولیه جنبش جای خود را به وحشت، فرار، ناامیدی و سرخوردگی داد.

اکنون با وزش باد سردِ آذرماه، زلف دختران دیگر به اهتزاز درنمی‌آید. زیرا سرها در گریبان و زلفان زیبای دختران به زیر روسری بازگشته‌اند.

آری این‌چنین بود برادر...

زبانِ حالِ دمکرات‌های سر در آخور بارزانی که شیفته آقایی بر مردم کرد ایران هستند، این است:

"دیگی که برای من نجوشد، کله سگ در آن بجوشد"

تجربه غارتگری، ارتجاع محوری شیخ آقاهای کردستان عراق (بارزانی و طالبانی) برای مردم کرد ایران بسیار مهم است.

نه به تکرار اشتباهات گذشته

قوربان ئەو دەستنووسەم لەفەیسبووک هەڵگرتووە

فەیسبووکی کەسێک بەناوی

هیو

ڕای ئێوە چیە سەبارەت بەبیر و ڕا و لێکدانەوەی ئەو بەڕێزە چۆنە ؟

دەستانخۆش قوربان

ئەوەی کە ئەو دەستنووسەی نووسیوە بۆنی پ کاکای لێدێت

ئبا نەیشارمەوە، ەڵبەتە منیش وەکوخۆم لەگەڵ زۆرێک لە بیر و ڕاکانی ئەو بەڕێزە هاوڕام و پێموایە ناڕاستەوخۆ ئەو حەڕەکەتە مەدەنیانە بەواسیتەی پەیوەندیەکانی ئەحزاب دەگەڵ تەشەککولەکانی ناوخۆدا، بەرەوحیزبی بوونیان برد و شوعاری حیزبی تێدا درا

هەربۆیە بەهانە کەوتە دەست ڕژێم بۆ زیادتر قەڵاچۆکردنی خەڵکی کورد

ئەوەش جێگای ئینکار نییە کە بەڕێزتان کەسایەتیەکی دڵسۆز و نیشتمانپەروەرن و جێگای ڕێز و حورمەتی ئەو کەسانەن کە بەڕێزتان باش دەناسن

ئەینا هەن کەسانێک کە پێیانوایە بەڕێزتان دەبێ کەسێکی خوای نەکردە خراپ بن

هەربژین و سەرکەوتووبن http://mohammadghadami.blogfa.com...