بسم الله الرحمن الرحیم سخنی پیرامون حواشی اخیر دیدار علمای اهل سنت با رئیس جمهور سوریه اخیراً دیدار

بسم الله الرحمن الرحیم

سخنی پیرامون حواشی اخیر دیدار علمای اهل سنت با رئیس جمهور سوریه

اخیراً دیدار برخی از علمای اهل سنت با رئیس جمهور سوریه  جاروجنجالی را در فضای مجازی ایجاد کرده بود، عمده‌ی استدلال این افراد این بود که این دیدار حرام و فاعل آن، با انجام این کار ظالم را تأیید کرده است و درنتیجه کسی که ظالم را تأیید کند، ظالم است.

صرف نظر از برخی دیدگاههای غرض‌ورزانه، اما بسیاری از این افراد غیرت دینی و انگیزه ایمانی آن‌ها موجب چنین قضاوتی شده است، اما باید دید این قضاوت تا چه حد با معیارهای شرعی ما هماهنگی دارد؟

در نزد قاطبه‌ی علمای اسلام قاعده‌ای وجود دارد که مفاد آن این است که "اثبات یک حکم شرعی ممکن نیست جز با نَصّ"، یعنی با دلیل و مدرکی از کتاب و سنت صحیح، لذا برای وجوب یا تحریم و گناه دانستن گفتار یا کرداری، ما نیاز به دلیل و مدرکی از قرآن یا سنت صحیح داریم.

سؤال: بر اساس کدام آیه یا حدیث یا اجماع و قیاسی، دیدار با  ظالم، حرام و فاعل آن ظالم و گنهکار محسوب می‌شود؟

جواب: هیچ آیه و حدیث صحیحی وجود ندارد که صرف دیدار با یک ظالم را حرام بداند، چون در این صورت، باید دیدار ابراهیم با نمرود، دیدار موسی با فرعون، دیدار رسول‌الله با ابوجهل و سران کفر زمان خود را نیز حرام بدانیم!

مدعی می‌گوید: (الأمور بمقاصدها)یعنی امور بر اساس قصد و نیت انسان سنجیده می شود و منظور ما، صِرف دیدار کردن نیست، بلکه هدف و نیت از دیدار، حکم آن را تعیین می‌کند، یعنی اگر دیدار به‌قصد دعوت شخص ظالم به توحید باشد(مانند دیدار موسی با فرعون) این دیدار مباح و حتی واجب است اما اگر هدف از دیدار در راستای تقویت و تأیید ظالم باشد حرام است.

به مدعی می‌گوییم: الآن به محل خلاف و محل اتفاق رسیدیم، یعنی شما قبول دارید که قصد و نیت دیدار کننده، تعیین کننده حکم آن است؟

حال اگر شما باور دارید که قصد و نیت دیدار کننده، تعیین کننده حکم است، شما بر اساس کدام دلیل و مدرک، بر مسند قضاوت می‌نشینید و بیست نفر انسان که برای گذراندن یک دوره‌ی علمی، طبق روال سال‌های گذشته به سوریه برده شده‌اند، و در برنامه‌ی آن‌ها (نه سال‌های گذشته و نه امسال) هیچ اثری از دیدار با رئیس جمهور یا هیچ مقام سیاسی دیگر وجود نداشته، و صرفا برای یک دوره ی علمی رفته اند، و در روز آخر به آن‌ها اطلاع داده می‌شود که امروز برنامه‌ی درسی نداریم و بجای آن دیداری با یکی از شخصیت‌ها داریم، و آن‌ها تا قبل از آمدن رئیس جمهور سوریه  انتظار دیدار با ایشان را نداشته‌اند (یک دیدار کاملا پیش‌بینی نشده) ونه خود خواهان دیدار و نه هماهنگ کننده‌ی دیدار بودند، را نیت‌خوانی می‌کنید، و از دَم همه آن‌ها به کفر و طاغوتی‌گری و خیانت به آرمان‌های اهل سنت متهم می‌کنید؟ 

آیا صرف دیدار آن هم دیدار ناخواسته با کسی، یا عکس گرفتن با او، به معنای تأیید تمامی اقدامات اوست؟ 

آیا شما حیثیات قضیه را بررسی کردید و نیت‌های آنان را واکاوی نمودید؟ 

آیا شایسته تر نبود که طبق سخن أبي قلابة که گفت: «التَمِس لأخيك العذر بِجُهدك، فإن لم تجد له عذرًا، فقُلْ لعلَّ لأخي عذرًا لا أعلمه». تلاش کن که برای برادرت عذر بیاوری، اگر عذری برای او نیافتی، بگو شاید برادرم عذری داشته که من آن را نمی دانم" ما نیز برای این بزرگوارانی که شخصیتهای شناخته شده ای نیز در میان اهل سنت هستند، عذر می آوردیم که نیتشان دیدار با رئیس جمهور سوریه  یا تأیید اقدامات او نبوده است ولی متأسفانه عملا در مقابل عمل انجام شده قرار گرفته اند؟

در پایان خود و خوانندگان گرامی را به این سخن حکیمانه از سیدنا علي توصیه می کنم که فرمود:( طُوبَي لِمَن شَغَلَهُ عَيبُهُ عَن عُيُوبِ النَّاسِ.) خوش به حال کسی که به عیب خودش مشعول شود، و از عیبجویی دیگران بپرهیزد.

با احترام

18 اسفند 1400

دكتر سیداحمد هاشمی

جماعت دعوت و اصلاح ايران

اين ملاقات مصداق عيني آيه ي ولا تركنوا الي الذين ظلموا فتمسكم النار يعني ركون و پشتيباني و حمايت و همدلي و هم مجلسي تأييدي با ظالم است !و موجب مَس نار و گمراهي و عذاب.در استدلال عقلي هم   انماالاعمال بالنيات. اينها مگر براي مذاكره و محكوم كردن بشار يا أخذ امتيازي رفته اند؟!يا حمايت و همدلي و همنشيني و سمپاتي و امپاتي و مشروعيت بخشي ؟!لذا طبق حكم عقل و سياست هم اين ديدار محكوم است و موجب رسوايي مدعيان .د.قدمي كردستاني ١٨/١٢/٤٠٠