آبروی عباس(ابوالفضل ع) --شعری کوتاه از دکتر محمد قدمی شاعر اهل بیت ع از کردستان

دستان بریده ی شه خیرالناس

گر مثل ویی حرمت و جاهش نبود

امثال گدا راقم این شعر خلاص

هرگز نبود پیش خدا خود مایوس 

آن کو که شود پیش عباسش معبوس

زانکه علی و احمد و فاطی همه کل

هم شافع اویند و نباشند حبوس

فرموده ی زهراست :عبس فرزندم

کو حامی حقِّ دل و هم دلبندم

بودی ؛ و به صحرای حساب محشر

دستان وی است بس شفیع آدم!

عباس علی وصل نبوت گردید

هم مادر او ام محبت  گردید

چون وصل کلابی و هشم واقع شد

باعث به وفاق کل امت گردید

زینب طرف مادر خود رفت بنین

امش نبود شبر و شبیرش نه ظنین

چون مادر حق خوب بکردند حنین 

گویی که ورا بوده ز دوران جنین!

ای شاه علی شیر دلاور تو عباس

غیرت زسر و روی تو آمد به هراس

آن قدر شهادت به شهادت دادی!

در دهر نبوده  چو تویی پر اخلاص

زانرو بکنم ضیف بر این ابیاتم

چون شهد شهیدی تو زجمع خواص

هر کس که ز تو خیر نبیند هیهات

باشد که ورا خون خدا دارد پاس!

تاریخ این سرده ها  95-6-10

دکترمحمد قدمی خادم  اهل بیت ع از کردستان