http://mohammadghadami.blogfa.com

‍ ‍ ابيات و رباعيات ِ شاه درويشي /حاجممدكورد(دكترقدمي )بانه١٤/١١/٩٦من گوشِ به هيچْ،ملاهي و مناهي ندهم                 يك تارِ سبيل خودْ ،به شاهي ندهم!خلقي متحيّرند و احوالم پاك!                           شكرِ گردن ،كه به ذمّه ي گناهي ندهم در كارِ جهان پيش نگير و رَم باش                        ﻫر كو كه جلو رفت تو گويش: كم باش!حكمت نبوَد به اين زمان ،لاف زدن!                   افسرده و خاموش چو شمعِ غم باش! من عاري از بخت و ز اقبال شدم                چون طوطي گَر،لخت و بلا بال شدم!از زحمتِ خويش ،شرم كنم گاهي گه                آن گه ز سَفَهْ ،شهره ي ﻫر قال شدم! اي شاه علي ع !،خود ،كَرَمَت، ما را بس         وي جاهِ نبي ص !؛بَسْ قَدَمَت ،ما بسآن عينِ تو است، دايم و ناظر به  حَدَقْ           اي شه!، چه كنم ؟خَسْ حَرَمَت، ما را بس!بر ذره ،اگر نور علي ؛تاب كند                  , ...ادامه مطلب